Αναζητώντας στα λεξικά

Για τον Μ. Σ.

Στα μάτια του καθρεφτίζονται οι στέπες της Αστάνα

και η φωνή του πάλλεται σαν του Μέγα  Ιεροεξεταστή

των αδελφών Καραμαζώφ

Φοράει  καρό πουκάμισα του αμερικάνικου νότου τρελαίνοντας τον Φίλιπ Ροθ

και περπατά σαν έφηβος στις κρουαζέτ της Ριβιέρας,

μυθολογικός απόγονος του Τρελού Πιερό

είναι ένας νέος στο Λεωφορείο του Πόθου

είναι ο Άγης της Αναγνωστάκη

ο Λοπάχιν του Τσέχοφ

ο Φρέντερ του Φέρντιναντ

ο Πυλάδης του Ευριπίδη

ο Τρέπλιεβ του Γλάρου

Τις καθημερινές τον συναντάς

 στα τείχη τα βυζαντινά της Συμβασιλεύουσας

να μελετά τους  τραγικούς,

τις νύχτες υποδύεται ήρωες που ο ίδιος κατασκευάζει

Αν του μιλήσεις, σε κοιτά πάνω από τα μάτια

σαν οραματιστής μιας άλλης επικοινωνίας

που εκπορεύεται από το σύμπαν

Είναι εδώ κι είναι ταυτόχρονα εκεί

επιτομή ενός μεταφυσικού διακτινισμού

και να καίγεται πάντα

και πάντα να φεύγει αλώβητος

Ώρες, μέρες, μήνες μετά …

Φήμες τον λένε ξωτικό

διαβάζω στο λεξικό να μάθω το όνομα του

δεν έχουν γραφτεί ακόμη οι σελίδες

σταματούν  στο λήμμα : Δαίμων Θεάτρου.